Terugweg

Vliegveld Napoleon Bonaparte, Ajaccio.

Vliegtuig stuift over de renweg. Altijd een leuk woord gevonden: « runway ». Zie in gedachten kleine beentjes onder de buik van het vliegtuig sprinten om het loodzware ijzeren lichaam los te krijgen van d’aardkloot’s, aantrekkingskracht.
Daarna komt altijd weer de opluchtende gedachte : mens vond wiel uit.

Read Full Post »

Frustration secrète du « Voyageur qui est resté »

Instant dans le jardin avec Rôchat

Ceci devait être un « Snapshot » d’un instant dans le jardin avec Rôchat entre les jambes au soleil d’automne.

Read Full Post »

Dan maar zonder foto

Vlucht Marseille-Ajaccio.

Wat vakantie?: Voor m’n werk.
#Doordeweeksegedachte : Wat vervuilt meer: Met de boot of met het vliegtuigen naar Ajaccio?
Er staat nog steeds een keiharde wind. Nu al 4 dagen. Het is ineens koud, ondanks een stralende zon. Door de patrijspoort van het vliegtuig, valt de blik op een zilveren zee, geribbeld als grijs skayleer. We vliegen te hoog om de schuimkoppen nog echt waar te nemen. Het zijn kleine witte vlokjes in het zilver.
Na het regelmatig twitteren in het nederlands, is dit en poging tot een wat langere text in m’n moedertaal. Het voelt als scrabbelen met blinde steentjes, het liedje van vroeger: deuntje is er nog, waar zijn de woorden… Mijn smaaktaal of taalsmaak, is overgelopen naar het frans dat mij smeuiger toedoet vandaag. Het frans smaakt als goede ronde wijn. Het nederlands roept herinneringen op maar heeft geen echte smaak meer. Of wel? Soms als ik nederlandse boeken lees. Ik smullees dan. Maar met welke smaak?
De vlucht is ineens een « bumpy road ». Turbulentie van heb ik jouw daar. We dalen en gaan bijna landen. Middag van vergaderen en besprekingen voor de boeg. Corsica ligt er mooi bij. Onverstoorbaar gehuld in het witte kant van de branding rond de rotsen.
Had een foto gemaakt in ‘t vliegtuig. Zou hier bij geplakt moeten worden. Kan nog steeds niet downloaden op wordpress via m’n iPhone. Jammer Die komt er dus later bij.

Read Full Post »